ഒന്നും പറയാതെ
ചില മരണങ്ങള് ഇറങ്ങിപ്പോരുമ്പോള്
ഇറയത്ത് തൂക്കിയിട്ടുണ്ട്,
ചില ചോദ്യ പാത്രങ്ങള്…
വരള്ച്ച വന്നോ
മഴയെ തിരഞ്ഞ് പോകുന്നില്ലേ
കൈ കെട്ടിനില്ക്കുകയാണോ
നിശബ്ദം
കാലവൃക്ഷത്തിന്റെ മുടികൊഴിച്ചില്
തണലുകളെ ഖബറടക്കി.
ഒപ്പം, ഇനിയാരെന്ന ചോദ്യവും
ഇരുട്ടിന്റെ കനത്ത നിശബ്ദതയില്
നിറമില്ലാത്ത പൂക്കള് വിടരുന്നു
ഓരോന്നും
മരത്തിന്റെ ദുഃഖങ്ങളെന്നറിയുമ്പോള്
കാലിയായ പോക്കറ്റില് കൈയിട്ട്
കാലം കരയുന്നു
മുലകളില് നിന്ന് നിലാവ് ചുരത്താതെ
ഒരു രാത്രി, നഗ്നമായി നില്ക്കുന്നു
ആര്ക്കും വേണമെങ്കിലും കല്ലെറിയാം
കുറ്റബോധമെങ്കിലും
ഈ രാത്രി പാപിയാണ്…
കൊടും പാപി
മരിച്ചവര് ബാക്കിവെച്ച
ഓര്മയുടെ മഴത്തുള്ളികള്
ശൂന്യതയില് വീണുടയുന്ന ശബ്ദം
അജ്ഞതയുടെ പ്രതലങ്ങളില്
പ്രതിധ്വനിക്കുന്നത്
നിങ്ങള്ക്കിനി കേള്ക്കാം
എന്നാലും,
പകലുകളേറെ കൊഴിഞ്ഞിട്ടും
ഇറയത്തെ ചോദ്യപ്പാത്രങ്ങളില്
ഇരുട്ടും നിശബ്ദതയും തപസ്സിരിക്കുകയാണ്
ചക്രവാളങ്ങള്ക്കപ്പുറത്ത്
ഒരു ഉദയസൂര്യനെയും ധ്യാനിച്ച്…
Add comment